Bilimler gey, lezbiyen, biseksüel ve transseksüel bireyler için bir sığınak olabilir, ama onları vazgeçirmek isteyenlerin önyargıları karşımıza çıkabiliyor. “Ben altın çocuktum,” diyor gençlik yıllarını düşünen, Brevard County Florida’da Kennedy Uzay Merkezi yakınında yaşayan Justin Trotter. O dindar bir Mormon ailesinin yakışıklı oğlu, büyük başarılar kazanan, bilim fuarlarında projeler kazanan ve 14 yaşından itibaren üniversite laboratuarlarında çalışan biri. İllüstrasyon Denis Camer tarafından yapıldı.
|
Ama aynı zamanda bir sırrı vardı. Trotter, şimdi California’daki Stanford Üniversitesi’nde nörobilim doktora sonrası araştırmacısı, 11 ya da 12 yaşlarında, hep utanç verici bir duygu olduğu öğretilen, erkek çocuklarından hoşlandığını hissetmeye başladığını söylüyor. Yani bütün gençlik ve erken yirmili yaşlarında cinselliğini gizli tutmak, erkeksi görünmek için mücadele ettiğini söylüyor. “Ben bu durumla korkunç bir şekilde baş etmeye çalışıyordum” diyor Trotter. Üniversitede lisans yıllarında yorgunluk, depresyon ve panik atak hastası oldu. “Benim tek kaçışım laboratuvarda çalışmak oldu,” diyor “Burası benim cennetim oldu.” Ama stres orada bile devam etti. “Hafızamın iyi olmadığını hissettim. Olması gerektiği gibi keskin değildi.” Trotter nihayet Tampa Güney Florida Üniversitesi’nde yüksek lisans çalışmalarının son iki yılında eşcinsel olduğunu güvendiği birkaç yakın arkadaşına söyledi. Bunu söylemesiyle, onun depresyonu son bulundu. Onun enerjisi arttı. Eserleri daha odaklı hale geldi. “Ben sadece kim olduğumu, bir bütün insan olduğumu hissettiğim zaman ,” diyor Trotter “bu kesinlikle bilim için iyi oldu.”
Kaynak: Eşcinsellik küresel ayrımı (Pew Araştırma Merkezi, 2013); go.nature.com/djrzta mevcuttur.
|