|
Ay’ın Galileo uzay aracı tarafından alınan görüntüsü. ©NASA |
Tennessee Üniversitesi’nden araştırmacılar Ay’daki suyun varlığı üzerine çalışmalar yapmaya devam ediyor; bu sefer çalıştıkları konu ise Ay’daki suyun kaynağı. Yeni çalışmalarına göre, Ay’daki su kaynağı kuyruklu yıldızlar.
|
Yer ve Gezegen Bilimleri Bölümü profesörü Larry Taylor, Ay’daki suyu keşfedeli yaklaşık 1 yıl oluyor. Bu keşif, bazı inanışların arkasındaki gerçeği de ortaya çıkarmış oldu. Apollo göreviyle Dünya’ya getirilen ilk kayalardan Ay’ın kupkuru olduğu sonucuna varılmıştı. Daha sonra Taylor suyun aslında oldukça fazla miktarda bulunduğunu ve Ay’ın birçok bölgesinde var olduğunu saptadı. Bundan dolayı, Ay’daki olası bir insan yerleşimini de düşünmek kaçınılmaz. Şimdi, Taylor ve araştırmacılardan oluşan bir ekip, Ay’ın oluşumundan kısa bir süre sonra kuyruklu yıldızların Ay’daki kuvvetli çarpışmaları sonucunda suyun Ay’a taşındığını belirledi. Taylor ve bir meslektaşı, çalışmaya Apollo göreviyle Dünya’ya getirilen kayaları incelemekle başladı. İkincil iyon kütle tayfölçeri kullanarak, olası su varlığını gösteren “suyun imzalarını” ölçtüler ve şaşırtıcı bir tespitte bulundular: Yer üzerindeki su ile Ay’daki su farklıydı. “Bu keşif, bizi Yer ve Ay’ın oluşumuna geri dönmemizi zorladı. Büyük Çarpışma’dan sonra Yer ve Dünya’da farklı miktarlarda ancak aynı uçucu maddeler bulunduğunu düşünüyorduk. Ancak bu çalışma, oluşum sürecinde bir diğer bileşene ışık tuttu: kuyruklu yıldızlar. Taylor’ın araştırması, Ay’ın bütün tarihi boyunca suyun var olduğunu gösteriyor: Bir miktar su dış etkilerle; güneş rüzgârlarıyla ve oluşum sonrasında kuyruklu yıldızlarla, bir miktar su ise iç etkilerle; Ay’ın oluşumu sırasında su varlığı görülüyor. “Bizim incelediğimiz iç etkilerle oluşan su. Bu su, Ay’ın iç kısımları oluşurken küçük ama önemli miktarda kuyruklu yıldız malzemeleriyle eklendi.” Diyor Taylor. Daha net olmak gerekirse, buldukları Ay suyu, Dünya’daki bildiğimiz ‘su’yu (H2O molekülü) içermiyor. Aksine, suyun bileşenlerini (hidrojen ve oksijen) içeriyor. Kayalar ısıtıldığında ise su oluşturmak için serbest kalmış olacaklar. Ay’daki hidrojen ve oksijenin varlığı (su), genel olarak ileriki uzay keşifleri için bir atlama tahtası olabilir. “Bu suyun varlığı ile Ay, gökyüzündeki gaz istasyonu olarak kullanılabilir. Uzay gemileri yakıtlarının %85’ini Yer’in çekim etkisinden kurtulmak için harcarlar. Bu demektir ki; Ay diğer gezegenlere gitmek için bir ara durak olabilir. Uzay gemileri Ay’da yakıt (sıvı hidrojen ve sıvı oksijen)alıp, Mars gibi başka yerlere ve uzayın derinliklerine olan yolculuğuna devam edebilir.” Diyor Taylor. Larry Taylor ile birlikte bu çalışmada Wesleyan Üniversitesi’nden James P. Greenwood; Hokkaido Üniversitesi’nden Shoichi Itoh, Naoya Sakamoto ve Hisayoshi Yurimoto; Kaliforniya Üniversitesi’nden Paul Warren çalıştılar. İlgili Bağlantılar: Kaynak: ScienceDaily
|